DİRİLİŞ KERTESİ
Osman ARSLAN
Sular çılgın, gök düşük, toprak tutmakta mâtem!..
Kıyamet gongu sandım yüreğimdeki sesi!
İçimdeki zelzele kimselerde yok mâdem,
Sarsıp da kaldırayım uyuklayan herkesi.
Doldu koza çatlatan kelebek gibi vâdem;
Ya ölüm arifesi, ya diriliş kertesi!..
Ak’ın bin yorumu var, mavi’nin hayal kadar,
Kara’yı da alacak, gökkuşağı kervanım!
İnsanın kendi büyür sorduğu sual kadar,
Eksiksiz bir harita üzerine devranım!
Kaybedilen atlaslar ağlıyor maral kadar,
Adına canlar kurban dost yoluna revanım!
Kaç asrın yorgunu kısrakta nal bile yük,
Artık umut tahtında saltanat istiyoruz.
Işıklar da göverdi, şafaktır; güneş büyük
Yâr kalbini saracak serenat istiyoruz.
Aşkın yelesinde gezenleri de gördük,
Gayrı, âşık canlardan safahat istiyoruz.
Bir cevap yazın